مرز وحدت تا قبول شرک

سلام

 این آیه خیلی تامل برانگیزه

اگر دقت کنیم موسی ع وقتی از هارون این سخن را می شنود رهایش می کند :

قالَ یَا بْنَ أُمَّ لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتی‏ وَ لا بِرَأْسی‏ إِنِّی خَشیتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنی‏ إِسْرائیلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلی‏ (94)سوره مبارکه طه

گفت: اى پسر مادرم! ریش و سر مرا مگیر، من بیم داشتم بگویى میان پسران اسرائیل تفرقه انداختى و رعایت گفتار من نکردى

آیا مرز وحدت تا حتی قبول شرک است؟ فیها تامل